Opdrachten
Opdracht gemeente Emmen
Aanbesteding Begeleid en Beschermd wonen.
Vanuit Inbegrepen, het collectief voor ervaringsdeskundigheid, heb ik voor de gemeente Emmen een opdracht gedaan voor de WMO-gunning Beschermd en Begeleid wonen.
Ik ben dankbaar dat ik mijn bijdrage als ervaringsdeskundige heb mogen leveren aan de laatste fase, de gunningsfase.
De organisaties die kunnen worden ingezet voor Beschermd en Begeleid wonen hadden een plan van aanpak gemaakt over hoe ze de zorg en dienstverlening willen aanbieden.
De leden van het door de gemeente samengestelde team hebben elk individueel en onafhankelijk van elkaar alle plannen doorgenomen en beoordeeld op een aantal verschillende onderdelen.
Vanuit mijn ervaringsdeskundigheid heb ik met name gelet op:
– Het herstelproces en mogelijkheden die er worden aangeboden.
– Hoe de eigen regie en opbouw hiervan, een plaats krijgt in dit proces.
Natuurlijk kijk ik ook vanuit mijn zorgachtergrond.
Ervaringsdeskundigheid, een waardevolle stem
Gelukkig kan ik dit nog betekenen met mijn ervaringsdeskundigheid
De aanleiding was een vraag in het hersenletselteam van Hersenletsel Netwerk Noord (HNN en Breinlijn) waar ik in deelneem.
Het betreffende team wilde graag meer zicht op het gedrag van een Cliënt met hersenletsel. Hij wisselde erg in functioneren. Dit werd verschillend uitgelegd door de groepsleiding en er werd verschillend op gereageerd. Wat alleen maar meer verwarring gaf.
Onderzoek was er al geweest en er werd aangegeven door de hersenletselconsulent dat een ervaringsdeskundige soms verhelderend kan zijn.
Ze besloten deze uitdaging aan te gaan en met de orthopedagoog en de persoonlijk begeleiders van de client, hebben we een afspraak gemaakt.
De belangrijkste vraag was of ik zoveel mogelijk voorbeelden wilde beschrijven uit (eigen) ervaring over overprikkeling, met als doel erkenning en herkenning van deze verschijnselen bij de client,
Vorig jaar werd ik opnieuw benaderd door de orthopedagoog van deze instelling uit Drenthe.
Het team en ook de ouders van de cliënt hadden al vaker gevraagd:” of die ervaringsdeskundige nog eens kon komen?”.
De cliënt was door o.a. een vervelend voorval erg achteruitgegaan in functioneren.
Ze maakten zich zorgen over “Piet”.
Natuurlijk wilde ik nog eens terugkomen.
In gesprek met zijn persoonlijk begeleider en orthopedagoog besloten we om deze keer 3 bijeenkomsten te organiseren over Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) met name overprikkeling en samen een handelswijze vinden om hiermee om te gaan.
De eerste bijeenkomst was een presentatie:
Wat is over prikkeling eigenlijk en hoe ziet dit eruit? met voorbeelden (ook uit eigen) ervaring.
De tweede keer was een observatie:
Hier was ik aanwezig bij een deel van het programma van de bewoner op locatie. Het was wel een afweging om dit te doen maar men wilde dat ik het gedrag ook zelf kon zien. Dit was (voor iedereen waarschijnlijk) het minst leuke deel omdat de client ondanks uitleg ed. het niet begreep (wat ook weer logisch was in zijn situatie) maar zo konden we uiteindelijk wel tot een conclusie en een eenduidige handelingswijze komen.
De derde bijeenkomst bestond uit:
Een terugkoppeling over de eerste presentatie,
Een power point presentatie over wat kan helpend zijn de omgang met over prikkeling.
Een terugkoppeling van mijn observaties.
Tot slot hebben we samen met de aanwezigen de basis gelegd voor het nieuwe signalerings-/ ondersteundings-plan en
logisch natuurlijk dat iedereen zich hier ook aan gaat houden.
Het was erg inspirerend om dit samen met een gemotiveerd team en ouders te mogen doen.
Na ongeveer 5 maanden kreeg ik onderstaande reactie:
Hoi Agnes,
Zo vlak voor de feestdagen nog een positief berichtje van onze kant. We wilden je nog even laten weten dat het met “Piet” erg goed gaat! Vlak na ons laatste telefoongesprek, werd van de één op de andere dag de oude “Piet” weer gezien. Hij is meer ontspannen, maakt grapjes, is helder, geeft aan wat hij voelt en denkt, is haast wat laconiek. De verandering was zo groot, dat de begeleiders en andere bewoners stuk voor stuk verbaasd waren. Zelfs de meest sceptische begeleiders hebben nu ingezien dat de rust hem achteraf gezien toch heel goed gedaan heeft.
En het mooiste: dit gedrag laat hij nu al een paar weken achter elkaar zien! Het gaat zo goed, dat ouders het aandurven om hem met kerst een nachtje thuis te laten slapen. Hoe fijne feestdagen zijn dat voor deze familie 😊. Voor ons nu zaak om hem niet te gaan overvragen en weer te gaan overprikkelen, maar met de theelepeltjes in gedachten goed te gaan en blijven doseren. Hier ligt een uitdaging omdat dit ook goede communicatie binnen het team vraagt, maar we zijn erg hoopvol, het team pakt het tot dusver geweldig op!
Nogmaals bedankt voor jouw meedenken!
Hele fijne feestdagen gewenst!
Weer een paar maanden later kwam ik zijn zorg manager toevallig tegen.
Ze vertelde dat het nog steeds goed ging met “Piet” dat hij ondertussen verhuisd was naar een andere rustiger woning.
Ze hadden mijn advies overgenomen om hem een rustiger kamer te geven aan de rustige kant van de woning. Zo blijft zijn kamer een plek om te ontspannen en komt hij niet steeds in de verleiding om op alle prikkels te reageren zodat hij niet tot rust kan komen. Hij kan dit voor zichzelf niet organiseren dus het blijft belangrijk dat begeleiders hem hierin blijven ondersteunen.
Goed om te horen. Het ging nog steeds prima met hem.
Ze gaf aan me nog vaker te willen inzetten om mee te denken in de begeleiding van andere cliënten met NAH.
Dit doe ik natuurlijk graag. Het kan heel verhelderend zijn als iemand van “buiten” met een nieuwe blik kijkt naar de situatie.